Pleisters met boten

Ik sta in de supermarkt, in de rij van badkamerproducten allerhande. De keuze die ik moet maken leek simpel. Ik had namelijk pleisters nodig; Een beetje huisvrouw kiest een doos waar er voldoende inzitten om de onmiddelijke nood te ledigen en merk waarvan ze de kwaliteit vertrouwt.

 

Niet ik. Ik twijfel tussen de pleisters met een opdruk van boten en piraten versus de pleisters met een prinsessenthema. En terwijl ik prijs en hoeveelheid van die doosjes afweeg valt mij oog op het schapje onder de pleisters. Daarop staan 4(!) soorten glijmiddel. Netjes gerangschikt van een bijna-apotheekverpakking tegen vaginale droogte tot het speels fluo-oranje funpack van Durex.  Maar in geen velden of wegen condooms te bekennen.

Ik stel mij hier heel veel praktische vragen bij.

 

Moet ik nu gevleid zijn, of…?

Stel, het is kwart voor drie des nachts. Je fietst naar huis.
Onderweg wordt je als volgt aangesproken door een achtienjarige: “Eij gom kêh vreijn? Gom kêh vreij’n? ”
Wat doe je?

 

Pro & Contra -38

Contra

De vaststelling dat ik helemaal niet op reis kan begin september. Wegens het vergeten aanvragen van verlof bij een van mijn twee werkgevers.

Argumentatie Reddingsplan

Dan toch maar een tweedaags fietstochtje uitstippelen richting onze noorderburen.

Recensie: Veel vrouw, af en toe een man

Wat een bagger.

Dat is een wel heel summiere samenvatting van een vod waarin noch de personages, noch de amper aanwezige plot, noch de schrijfstijl konden boeien. Voor zover er een verhaallijn te bespeuren valt gaat het boek over drie generaties vrouwen en hun ‘vriendinnen’. Maar waarom er eerst een half boek wordt uitgediept hoe verknocht de meisjes aan elkaar zijn om op de laatste bladzijden vraagtekens bij deze gevoelens te zetten ontgaat mij geheel. En zo zijn voor mij alle acties der hoofdpersonages motivatieloos. Laat staan dat ik begrip of sympathie zou moeten opbrengen voor deze plastieken personages.

Vaststelling 3

Elke ochtend een beetje teleurgesteld rondkijken in de tuine, nu er geen kippen meer blijken te zijn 😦

Recensie : Un Chien Andalou

Een bijzonder vreemde ervaring. Wat een drankje in een kunstzinnige setting moest worden in een mini-kroegentocht geworden aan de Noordkant van Gent. En ergens tussen het vergelijken van Beattle-nummers en het opsommen van Bart Kaëll’s grootste hits kwam het onderwerp op de film in de titel. Ik had er nog nooit van gehoord. Volgens mijn disgenoten moest ik daar zo snel mogelijk verandering in brengen en zo geschiedde.

Ik zeg er maar meteen bij, zonder licht beneveld te zijn en het bord frieten met stoverij voor mijn neus was ik waarschijnlijk weggelopen bij de eerste scène. Ik zeg dit niet om u bang te maken. Het is simpelweg mijn tere natuur of mijn filter voor nonsens. Omdat er überhaupt geen verhaal te verwachten valt kan ik u wel vertellen dat er gestreepte dassen, mieren, dode ezels, tijdssprongen, halve verkrachtingen en heel veel starre blikken in voorkomen.

Zoek zelf ook alsjeblieft niet naar inhoud. De makers zouden zich omdraaien in hun graf en ik vermoed dat er al heel vaak wat kunsthaters zijn geweest die nillens willens een plot voor dit stukje cinématografie hebben uitgedacht. Bunuel is me dunkt nog niets uitgetold. Ik kan het ratelen horen tot hier.

Vaststelling 2

De kippen lusten ook liever olijven met paprikavulling dan sla. Geen wonder dat ze oud brood links laten liggen.

Vaststelling 1

 De kippen lusten, komkommer, pickles, yoghurtdressing, zeer pikante pepers en schimmelkaas. De zachte Hollandse kaas en de knoflook niet. *zucht*

Recensie: Parcifal

20 april 2013, Vlaamse Opera te Gent

Het is buiten reeds broeierig heet en hoewel ik ondertussen een liefhebber en een fan van Wagner genoemd mag worden, ben ik nog geen expert, laat staan een maniak. Mijn ticket doorspelen leek dus even een interessante optie.

Ik koos dan toch voor een introductie, achteraf bekeken hoogst noodzakelijk anders waren de geheel overbodige accenten die de producente wou toevoegen me niet eens opgevallen. Bij het aanschouwen van de prijslijsten voor hapjes en drankjes tussendoor was ik vooral zeer blij dat ik een eigen droogje had meegebracht.

Over de muziek kan ik heel kort zijn door te verwijzen naar de componist. Het was Wagner dus natuurlijk was het fenomenaal, bombastisch en geweldig. Zoals dat met opera’s gaat was het verhaal wel wat verhaspeld maar er is geweldig goed gezongen geweest en daarbij moet ik uitdrukkelijk een pluimpje gooien richting vrouw-en kinderkoor.

Gaat allen zien!

De Grote ‘Ken-ik-u-van-ergens’ Potluck BBQ

Lieve vrienden,

Het is vrij eenvoudig: op vrijdag 12 april stelt het Franske zijn tuin en BBQ-toestel ter beschikking van zijn (on)bekende medemensen. Iedereen die dit leest mag zich als uitgenodigd beschouden mits medebrengen van 1 (of meerdere) zelfgestoofde schotel(s)* en 1 (of meerdere) schone mens(en) die het Franske als fenomeen onbekend zijn.

Voilà, daarmee weet u het, verdere vragen worden in de commentaren beantwoord.

* worden ook geaccepteerd: alcoholische dranken allerhande, rauw vlees, frisse salades, gezelschapspelletjes, aperitiefhapjes en desserts