Recensie: Veel vrouw, af en toe een man

Wat een bagger.

Dat is een wel heel summiere samenvatting van een vod waarin noch de personages, noch de amper aanwezige plot, noch de schrijfstijl konden boeien. Voor zover er een verhaallijn te bespeuren valt gaat het boek over drie generaties vrouwen en hun ‘vriendinnen’. Maar waarom er eerst een half boek wordt uitgediept hoe verknocht de meisjes aan elkaar zijn om op de laatste bladzijden vraagtekens bij deze gevoelens te zetten ontgaat mij geheel. En zo zijn voor mij alle acties der hoofdpersonages motivatieloos. Laat staan dat ik begrip of sympathie zou moeten opbrengen voor deze plastieken personages.

50 tinten WC

Wat doet literaire porno in mijn badkamer?

Pro & Contra – 35

Voor

Post uit binnen-en buitenland

Argumentatie

Een extra reden om zelf te schrijven.

P.S. Moet er nog post zijn?

Pro&Contra – 10

Voor

De Gentse Feesten Nieuwsbrief. Ook te lezen op deze blog.

Argumentatie

Ook al moet ik dan containers virtueel volladen terwijl andere mensen Irish Coffee drinken,… ik heb de #gf2011 toch wat kunnen meemaken.

Recensie: Nemen wij dan samen Afscheid van de Liefde

Mogelijkerwijs het slechtste boek dat ik ooit zal lezen. Al de nonsens en  het van-de-hak-op-de-tak-gespring die door Herman Brusselmans met grapjes overgoten tot aanvaardbare lectuur zijn verhoffen, vallen in vergelijking uit als droge korstjes tegenover ovenvers melkbrood. Omdat het aan 1 absoluut minimum uit een lange lijst van essentiële ingrediënten voor een goed boek ontbreekt; humor, plot, uitgediepte personages, vloeiende zinnen, spanning, karakteristieke dan wel karakteriserende one-liners, een aantrekkelijke titel en/of kaft, …

Het lectuurequivalent van ‘Mijn man kan dat!’ waarmee ik bedoel: het slechtste dat in zijn niche ooit op de markt is gebracht. Lees dit niet en zeg uw abonnement op de Knack op zolang uw zuurverdiende centjes mede gebruikt worden om de heer PBG’s aanwezigheid in de buurt van tekstverwerkers allerhande te subsidiëren.